Wat is jouw naam en woonplaats?
‘Peter Lensvelt en ik woon gedurende de wintermaanden in Guarne, Colombia. De rest van het jaar woon ik in Tolox, Malaga’.
Wat doe je om jouw ‘pan’ te verdienen?
‘We hebben een prachtig toeristisch project in het zuiden van Spanje, tussen idyllische dorpjes. Ons project heet: Finca el Moralejo. Een vakantiepark op een groot landgoed waar we ongeveer 46 gasten kunnen herbergen. Dit is erg seizoensgebonden dus in de wintermaanden nemen we rust en vertrekken dan naar Colombia’.
Hoe ben je in Colombia terecht gekomen?
‘Ik heb van 1989 tot 2002 op Bonaire gewoond en gewerkt in de horeca. In 1991 mijn huidige Colombiaanse vrouw ontmoet, die ook daar in de horeca werkte en Sorobon hotel mee opgezet heeft’.
Wat waren jouw verwachtingen en of vooroordelen voor je naar Colombia ging?
‘Dan praten we over begin jaren ‘90, Guarne, geboorteplaats van mijn vrouw viel toen onder Medellin, domein van Pablo Escobar. Twee van mijn zwagers werkte ongewild indirect voor Escobar. Een zwager was “corridor”, een bemiddelaar voor het opkopen van fincas. Hij moest voor de aanleg van tunnels zorgen. Hoewel uit geheimbewaring de arbeiders hierin de mond werd gesnoerd. Hij begrijpt tot heden niet dat hij bespaard is. Andere zwager als “mayordomo” van een Finca wordt na 11 jaar dienst ingelicht dat de opperbaas/eigenaar de finca komt bezoeken, met grote verassing komt mijn zwager tot conclusie dat hij al die tijd voor Pablo werkte. De familie kende de vader van Pablo persoonlijk en zo ook zijn lijfwachten. Een (politie)vriend van de familie was betrokken bij de identificatie van Pablo Escobar’s lichaam. Ook toen was ik in Colombia. Mijn familie, 9 zussen en 2 broers leefde van een simpel agrarisch leven. Water werd opgepompt uit beekje. Elektra werkte enkele uren. Vuil werd in die tijd verbrandt. Je kunt je wel voorstellen dat bovenstaande in verband lag met lage verwachtingen van Colombia…’
Hoe reageerden jouw naasten op jouw plannen?
‘De echte vrienden en familie ondersteunde het. Ik heb letterlijk mijn hart gevolgd. Mijn vrouw is de puurste vorm van mens die ik ooit ontmoet heb. Nu na 27 jaar huwelijk, 3 zonen en 2 kleindochters wordt dit aardig bevestigd. Echter een groot gedeelte van je sociale kring valt in een oerperceptie van negativiteit…’
In welk opzicht heeft Colombia jou verrast positief en negatief?
‘Het negatieve * is in verwachtingen beschreven, dat uitte zich dat voor een periode van bijna 15 jaar ik Colombia niet meer bezocht. Mijn vrouw ging alleen of met één van de jongens. Dit wroegde en voelde de morele verplichting om schoonfamilie en vooral schoonmoeder weer te bezoeken. Na positieve berichtgeving van economie en sociale sfeer begon ik wederom Colombia te bezoeken zo’n 8 jaar geleden… Ik werd (opnieuw) verliefd op Colombia. De prachtige natuur was er als altijd, maar ontdekte een enorme vooruitgang op allerlei gebied’.
Wat vind je het meest leuke, bizarre aan Colombia?
‘Dat is gemakkelijk, het leukste zijn; De mensen! Colombianen volgens een jongstleden studie zijn de gelukkigste mensen in de wereld…en dat voel je en dat zie je… Iedere keer wanneer ik me in een kleurrijke open bus bevindt realiseer ik het me weer… De vrolijke muziek, de kleuren, de beschaving van de mensen… Bij “ons” in Nederland heeft individualisme ook veel negativiteit gebracht, men zou zeggen: dit is niet mijn smaak van muziek… of kan het zachter/uit. Hier maakt de saamhorigheid een ongekende sfeer. En waar dan ook, iedere Colombiaan spreekt met passie over zijn geboorteland. Je kunt een Colombiaan uit Colombia halen, maar je kunt nooit Colombia uit een Colombiaan halen! Het lijkt zo schrijnend met een Nederlandse samenleving, waar welvaart geen welzijn heeft gebracht, het lijkt hoe zuidelijker je komt deze balans uit evenwicht komt….’
Wat zijn de mindere kanten?
‘Om in “Cruijfisme” te spreken, ieder voordeel heeft zijn nadeel… Tijd lijkt geen rol te spelen hier. Vaak wachten, afspraken vaag nagevolgd… Maar wat ik echt wel triest vind, ruim 15 jaar geleden vond ik Colombianen de mooiste mensen in de wereld, maar de (te snelle?) verbetering op economisch en sociaal vlak heeft tot negatief gevolg dat Colombia het nieuwe “Obese land” van Zuid-Amerika wordt. De slow killers goden als Postobon, Coca Cola, chips en hun ingeboren drang naar zoetigheid brengt een obese- en diabetes golf onder de bevolking. Verder is het onbegrijpelijk dat sommige basis producten als wc-papier en dergelijke zo duur zijn… Het is een land van extremen’.
Hoe reageert men op jou als buitenlander zijnde?
‘Soms in afgelegen gebieden wordt je aangekeken of je van Mars komt, echter algemeen altijd respectvol’.
Heb je wat kunnen zien van Colombia en wat vond je hierbij het mooist?
‘Gelukkig wel, met ieder bezoek wel iets nieuws te exporen. De gehele Caribische kust en steden bezocht, café gebied en de Caribische eilanden. Mooiste is Providencia, het laatste paradijs op aarde, waar we dezelfde ongedwongen authentieke sfeer proefde van Bonaire in de jaren ’90’.
Heb je contact met andere Nederlanders in Colombia?
‘Ja maar niet zoveel. Mijn schoonzusje verbouwd koffie, dat wordt door Nederlander hier in Colombia processed, zodat onze gasten in Spanje onze eigen koffie kunnen genieten! Wat Nederlandse ondernemers en wat vrienden, maar valt een beetje onder oppervlakkig Facebook-contact. Grote sociale familieverplichting geeft weinig extra tijd en ruimte om dat intensief te onderhouden’.
Wat krijg je mee van het lokale nieuws, economie en politiek?
‘Ik wil graag op de hoogte zijn van politiek, maar de mening erover houd ik liever voor me’.
Heb je een favoriete drankje of snack/eten in Colombia?
‘Ja en nee, in Antioquia is de keuken eenvoudig. Jammer dat wijn hier nog in kinderschoenen staat en zo duur is’.
Wat mis je aan Nederland?
‘De mensen, vrienden en familie. Drop, goede kaas (is overigens nu ook hier verkrijgbaar door Nederlander nabij Bogotá, HolAndes,red.) en biljarten met vrienden’.
Heb je last van heimwee?
‘Ja en nee, beetje drang na verloop na tijd naar ander “thuis” te gaan. We noemen Spanje, Bonaire, Nederland en Colombia ons “thuis”!’
Het vakantiepark van Peter is genaamd Finca Moralejo. Bekijk de website hier. Tot zover ‘Nederlande in Colombia deel 12. Volgende week praten we met Wilco. Hij woont in Medellín.
Volg ons op social media!
Wil je niets missen? Krijg jij geen genoeg van Colombia? Volg ons dan via onderstaande kanalen. Wil je als eerste een notificatie op jouw telefoon krijgen? Stuur ons dan een bericht en jouw nummer wordt toegevoegd aan onze database.
* Met het doorgeven van jouw nummer ga je akkoord dat we je gratis berichten via Whatsapp sturen die te maken hebben met Colombiaans.nl en onze diensten.
Lees meer Nederlander in Colombia
» Nederlanders in Colombia: 1 Fetze Weerstra, landschapsfotograaf
» Nederlander in Colombia 2: Nico Verbeek, schrijver
» Nederlander in Colombia 3: Omega, blogger
» Nederlander in Colombia 4: Maite Hontelé, muzikante
» Nederlander in Colombia 5: Daniel, hostelhouder
» Nederlander in Colombia 6: Anne Natalia, leraar
» Nederlander in Colombia 7: Jan Willem van Bokhoven, directeur Holland House Colombia
» Nederlander in Colombia 8: Nathalie Rietman, directrice