Elke maand neemt schrijver Nico Verbeek ons mee naar Colombia. In zijn verhalen van veelal historische waarde vertelt Nico over het verleden in combinatie met het heden. Deze keer gaat het over, hoe kan het ook anders, Maradona.
DOOR: NICO VERBEEK
Maradona in Colombia. Het klinkt als een jongensboek. Het had weinig gescheeld of Diego Maradona was zijn internationale voetbalcarrière begonnen in Colombia en niet in Spanje. Als zijn toenmalige ‘manager’ niet tussenbeide was gekomen, had hij in 1980 getekend voor de Colombiaanse club América de Cali, in die tijd eigendom van Miguel Rodríguez Orejuela, een van de twee drugsbaronnen die het roemruchte kartel van Cali leidden.
De club die sinds haar oprichting in 1927 nog nooit iets had gewonnen, werd in de jaren tachtig vijf keer achter elkaar kampioen van Colombia (1982-1986) en speelde in totaal vier finales van de Copa Libertadores (1985, 1986, 1987 en 1996), zonder ook maar één keer te kunnen winnen.
Miguel Rodríguez was eigenaar van de transferrechten van naar schatting 150 Colombiaanse profvoetballers. Hij slaagde er ook in vrijwel alle grote profvoetballers uit Zuid-Amerika naar Colombia te halen, omdat hij veel meer wilde en kon betalen dan alle andere clubs van het continent.
En… het lukte Miguel Rodríguez bijna om de grootste van allemaal, Diego Armando Maradona, te strikken voor zijn América. Het verhaal wordt verteld door Fernando Rodríguez Mondragón, zoon van Gilberto Rodríguez Orejuela, de absolute baas van het kartel van Cali in de jaren tachtig en negentig, broer van Miguel Rodríguez.
De eerste keer dat Maradona Colombia bezocht was op 9 februari 1979, toen hij met zijn toenmalige club, Argentinos Juniors, tegen Atlético Bucaramanga speelde(1-1). In 1980 kwam hij terug naar Colombia voor een paar vriendschappelijke wedstrijden. Miguel Rodríguez rook zijn kans en nodigde Maradona, samen met zijn toenmalige zaakwaarnemer Jorge Cyterszpiler, uit op een van zijn haciënda’s.
De jonge Maradona, negentien jaar oud, kreeg een uitgebreide rondleiding op het grote landgoed van Rodríguez en was zichtbaar onder de indruk van het luxe buitenhuis, het grote zwembad en de enorme autocollectie. Dat was ook de bedoeling, want hij wilde Maradona overreden te komen spelen voor zijn América de Cali.
Hij bood 500.000 dollar per maand voor een verbintenis van een half jaar. Dan zou Maradona in de tweede helft van dat jaar voor América de Copa Libertadores spelen. Maradona wilde meteen toehappen, maar Jorge Cyterszpiler zei dat ze het aanbod in overweging zouden nemen. Maradona verdiende op dat moment in Argentinië bar weinig en 3 miljoen dollar voor een half jaar was héél dik betaald. Het aanbod was bovendien vrij van belasting en zou in contanten worden uitgekeerd.
Een week later belde Maradona’s zaakwaarnemer met de mededeling dat ze het aanbod niet zouden aannemen. Hij was inmiddels in onderhandeling met ‘een club uit Europa’, wat later Barcelona bleek te zijn. De overgang van Maradona naar Barcelona zou overigens pas in 1982 worden afgerond.
Het afslaan van zijn genereuze aanbod was een flinke tegenslag voor Miguel Rodríguez, die niet gewend was dat spelers ‘nee’ zeiden tegen zijn voorstellen. Hij wist uit ervaring dat veel Zuidamerikaanse spelers niet slaagden bij Europese clubs en had er vertrouwen in dat Maradona snel terug zou komen.
De twee bleven contact houden, wisselden regelmatig cadeaus uit (shirtjes met handtekening, gouden horloges) – nog altijd volgens de versie van Fernando Rodríguez – en Miguel Rodríguez bleef erin geloven dat Maradona op een dag voor zijn América de Cali zou spelen, al was het maar een vriendschappelijke wedstrijd. Het ging hem erom ooit Maradona in het rode shirt van América te zien spelen. Rodríguez bleef tot aan het einde van de carrière van Maradona de hoop houden dat hij eens zou toehappen.Verschillende keren zei hij tegen hem: ‘Al is het voor één dag, één vriendschappelijke wedstrijd, ik betaal je wat je maar wilt, hoeveel wil je?’
Maar het kwam er nooit van. Miguel Rodríguez werd in augustus 1996 gearresteerd (zie foto hierboven) door de Colombiaanse politie en opgesloten in La Picota-gevangenis in Bogotá en in juni 2005 uitgeleverd aan de Verenigde Staten.
Maradona beëindigde zijn carrière in oktober 1997 bij zijn oude liefde, Boca Juniors, en zijn laatste wedstrijd was tegen River Plate (zie hierboven), de eeuwige rivaal van Boca. Maradona won z’n laatste wedstrijd met 2-1.
Over Nico
Nico woont in al vele jaren in Medellín. Hij geeft Nederlandse les aan Colombiaanse burgers en is schrijver. Hij schreef onder andere de boeken: Het kartel van de narcos, Eigen doelpunt en De wrekers van Medellín.
Reacties: [email protected] nl
Volg ons op social media!
Wil je niets missen? Krijg jij geen genoeg van Colombia? Volg ons dan via onderstaande kanalen. Wil je als eerste een notificatie op jouw telefoon krijgen? Stuur ons dan een bericht en jouw nummer wordt toegevoegd aan onze database.
* Met het doorgeven van jouw nummer ga je akkoord dat we je gratis berichten via Whatsapp sturen die te maken hebben met Colombiaans.nl, onze diensten, advertenties en producten.
Verbeek schreef onder meer onderstaande boeken
Lees ook
» Alles over Simon Bolívar
» Geen tweede kans voor deze Colombiaanse narco
» Colombiaans.nl – exclusive Andrés Escobar – De Kronieken van een Heer
» Openingswedstrijd Copa America in teken van Andrés Escobar
» 22e sterfjaar van Andrés Escobar
» De moord op Colombiaanse minister Lara, vandaag 35 jaar geleden» Colombia en Venezuela, op de grens van oorlog… in 1987
» Honderd jaar Spaanse griep in Colombia
» Gabriel García Márquez en de bananenstaking
» Mijn naam is Juan Pablo alias Sebastián Marroquín, zoon van Pablo Escobar
