Vorige week zaterdag waren we te gast bij Azucar in Den Haag. Het was letterlijk een ‘full house‘ te noemen, want wat was het druk. Bij binnenkomst had het personeel het ook druk, er kon nog net een ‘Hola‘ vanaf en we werden naar onze tafel begeleid. Om te vragen of we een reservering hadden (die had ik namelijk in de middag had gemaakt) was geen tijd, jammer. Azucar ligt iets buiten het centrum van alle winkels, maar is goed beloopbaar, ook vanaf het centraal station.
Door: Luis Ernesto van Baren
Het tafeltje
Het tafeltje waar wij aan zaten, stond tussen twee andere tafels in en de ruimtes waren erg krap, met naar onze mening een te korte afstand tussen de tafels. Het leek alsof we aan één lange tafel zaten met meerdere mensen. Je kreeg daardoor een benauwend gevoel en je had constant het gevoel dat de anderen direct naast je met je meeluisterden. We hadden ook het idee dat we steeds harder moesten praten door alle rumoer en de iets te harde achtergrondmuziek. Eigenlijk stonden er te veel tafeltjes in de hele ruimte. De dame nam onze drankjes op en kwam later nog terug voor de bestelling van het eten. We bestelden Bandeja Paisa en Pollo a la parilla. Als bijgerecht kozen we de zoete bananen.
Het eten en drinken
Als voorgerecht hadden we Arepa con queso en Arepa con pollo. Het werd geserveerd als een ‘gesloten’ arepa met het queso en de pollo er bovenop. We vonden het apart, maar zag er goed uit. De Arepa con queso was zeer smakelijk. Met name beide arepa’s waren zeer smakelijk klaargemaakt en absoluut niet droog. Ik had een Arepa con pollo. De pollo smaakte naar eigenlijk niets. Er was een Whiskey-saus-achtige substantie overheen gegooid die waarschijnlijk van enige smaak moest dienen maar schoot volledig zijn doel voorbij. Wegspoelen met Postobon Manzana hielp overigens erg goed. Het laatste gerecht was niet echt een succes dus.
Misschien was het hoofdgerecht wel een succes. Vol verwachting klopte mijn hart. Ondertussen zocht ik regelmatig naar iemand die mijn glas kon bijvullen, want ik had dorst omdat de temperatuur in het volle restaurant zo was opgelopen dat men in Cartagena nog om een airco had gevraagd.
Ah, eindelijk! Mijn Bandeja Paisa komt eraan, zin in! Het wachten, dat overigens meevalt, wordt beloond. De serveerster komt het grote bord mét bijgerechten brengen. Ik krijg een groot bord met Bandeja Paisa, een soepkom met de bruine bonen los erbij geserveerd en een salade on the side. Ook de Pollo a la parilla ziet er smakelijk uit en wordt geserveerd met rijst, avocado en maduro (zoete banaan). Het tafeltje staat vol. Ik grijp mijn kans en bestel nog een Club Colombia-biertje.
In tegenstelling tot het voorgerecht is het hoofdgerecht wél gekruid klaargemaakt en absoluut niet flauw. Zelfs het bord is voorverwarmd en dus een dik compliment waard. Verder smaakt met name de rijst zoals in Colombia en ook is de spek van de Bandeja Paisa uitmuntend klaargemaakt. Normaal eet ik één of twee hapjes hiervan voor de smaak, maar deze at ik bijna op. Dit met de nadruk op bijna, want al met al was het veel, heel veel. Ook het gehakt, kip, worst en bakbanaan waren uitstekend van smaak. Wel is het zo dat de formaten van de gerechten eigenlijk te groot zijn, wat horecatechnisch gezien niet echt slim is.
Het feit dat veel mensen naar buiten stapten met een zogeheten ‘doggy bag‘ zegt al genoeg over de hoeveelheid eten: het is te veel, dus men neemt alles wat ze niet op krijgen mee naar huis. Wat Gordon Ramsey in zijn programma’s ook vaak adviseert aan restaurants gaat voor Azucar zeker op: zorg dat de gasten het eten gewoon op krijgen, dan hoef je als restaurant zijnde niet onnodig eten mee te geven en zal dit je dus zeker financieel gezien voordelen opleveren. Daarnaast krijgt het restaurant zo een ‘low budget’ uitstraling, wat het eigenlijk niet verdient. Daarnaast konden we na ons hoofdgerecht geen nagerecht meer op, wat natuurlijk jammer is voor het restaurant want deze loopt zo dus extra inkomsten mis. Het personeel liep verdwaasd rond, hield het vol, behalve de glazen.
Conclusie
We doen de Tour der Colombiaanse Restauranten en letten hierbij op de vier belangrijkste pijlers. We letten op Eten & drinken, Service, Sfeer en Prijs/Kwaliteit. We sluiten af met een sterrenaantal voor de totaalbeleving.
Eten & drinken
– Het is fijn en lekker dat we Colombiana, Postobon Manzana en Club Colombia konden bestellen. Het voorgerecht pollo op de arepa viel tegen, maar mocht de pret niet drukken. De bandeja paisa en pollo a la parilla maakte veel goed en brengt de score qua eten en drinken dan ook op 3,5 ster.
Beoordeling:
Service
Ja, hoe zal ik dit zeggen? Er was amper service. Persoonlijk had ik het idee dat men sterk onbemand was, maar er liepen toch 4 man/vrouw rond in het restaurant. Toch moest ik een paar keer bijna bedelen om een extra drankje. Er wordt veel te weinig gelet of de glazen vol zijn. Laten we zeggen dat de service voor verbetering vatbaar is. Ook het ontbreken van een woord welkom bij binnenkomst of afscheid bij vertrekken was heel vreemd.
Beoordeling:
Sfeer
Door de vele Latijns-Amerikaanse ‘types’ voelde het alsof ik in Colombia aan het eten was. Dit kwam louter door de clientèle, niet door de sfeer die het restaurant uitstraalt. Het interieur, stijl en decoratie is gedateerd en zou in het Engels ‘tired’ heten en daardoor de lading dekken. Men heeft in het midden van het restaurant een mooie muurschildering, maar heeft hier overheen een beamerscherm geplaatst die het helaas niet deed, wat storend en niet passend was.
Beoordeling:
Prijs / kwaliteit
Als we kijken naar de prijs / kwaliteit valt op dat de gerechten betaalbaar zijn. We betalen voor het Pollo a la Parilla zo’n 17,- en voor de Bandeja Paisa 20,50. Dat vinden we niet te veel, ook niet omdat het goed gesmaakt heeft en we hierbij een zijgerecht kregen.
Beoordeling:
Totaalbeleving
Als we alles op een hoop gooien zijn er goede en minder goede kanten te benoemen aan Restaurant Azucar. De verbeterpunten liggen in service, indeling tafels en uitstraling van het restaurant. Het eten is van afwisselende kwaliteit, waarbij gelijk gezegd moet worden dat onze hoofdgerechten goed smaakten.
Beoordeling:
Disclaimer en verantwoording
*We hebben Azucar expres op een zaterdag bezocht. Dit omdat we het restaurant dan in optima forma kunnen zien en de ingrediënten en dranken dan op voorraad zijn. Dat smaken verschillen moge duidelijk zijn. Wij proberen een kritisch beeld te scheppen van Colombiaanse-, of Latijns-Amerikaanse restauranten die in Colombiaanse handen zijn. Dit onderzoek voeren wij met plezier uit, omdat wij simpelweg houden van Colombia en… eten!