De geschiedenis van Colombia

De geschiedenis van Colombia

Het verloop van de geschiedenis van Colombia is niet bepaald zonder slag of stoot verlopen. Laten we bij het begin beginnen. Colombia is vernoemd naar Christopher Colombus. Hoewel deze nooit in Colombia is geweest, landde de Spaanse navigator Alonso de Ojeda op zijn tweede ontdekkingsreis in 1499 op het schiereiland Guajira. Alonso was zeer onder de indruk van de rijkdom van de Wayuu indianen.

Hij trok hierna verder langs de kust en stichtte de eerste Spaanse nederzetting genaamd ‘San Sebastian de Urabá’. Hierna volgden diverse Spaanse expedities van onder meer Francisco Pizarro.

In 1525 werd Santa Marta officieel gesticht door Rodrigo de Bastidas en is nu de oudste stad van Colombia en Zuid Amerika. In 1533 werd de allereerste steen gelegd van de stad Cartagena de Indias. Deze kustplaats zou spoedig uitgroeien tot een belangrijk handelscentrum waar Afrikaanse slavenhandel werd bedreven.

De indianen kregen het steeds zwaarder te verduren want in de perioden die daarop volgden werden een aantal gebieden op hen veroverd en diverse nieuwe steden gesticht. Bijvoorbeeld Mompóx in 1537, Tunja 1539 en Santafé de Antioquia in 1541.

Belangrijke jaartallen in de geschiedenis van Colombia

Republiek Groot Colombia

Op gegeven moment had Símón Bolívar zoveel land gewonnen dat hij hiervan een republiek maakte. Het gebied was zeer groot en onoverzichtelijk en werd daarom letterlijk in kaart gebracht in 1844. Hij noemde het Republiek Groot Colombia. Republiek Groot Colombia omvatte de gebieden/landen van Colombia, Panamá, Venezuela en Ecuador met als hoofdstad Bogotá. Hieronder zie je een exclusieve afbeelding van een kaart die gemaakt is in 1844.

Geschiedenis Bogotá

Toen de landen rondom Colombia en Bogotá werden ontdekt door Spaanse veroveraar Gonzalo Jimenez de Quesada en zijn leger, was het vol met kleine dorpjes van de Muisca federatie. De Muisca indianen hadden rijkdommen zoals goud en esmeraldas, die ze verloren nadat ze verslagen werden door het leger van Quesada.

Quesada stichtte een militaire kamp in de huidige plein Chorro de Quevedo in Bogotá. Op 6 augustus 1538 stichtte hij onofficieel de stad Nuestra Señora de la Esperanza. Op 27 april 1539 werd de stad officieel gesticht en Santa Fe genoemd. Zo heette de stad tot 1810. In de koloniale tijden was de stad niet groter dan het huidige Candelaria district. De merendeel van de bevolking waren indianen, Afrikaanse-slaven en mestiezen. De Spanjaarden waren ondertussen rijk geworden en waren van mening dat ze beter waren dan andere etnische groepen.

Op gegeven moment had de arme bevolking genoeg van deze onderdrukking en vernedering. Op 20 juli 1810 probeerde een groep van arme Spaanse handelaar Gonzalo Llorente te lynchen, nadat hij 2 Creoolse mensen (criollos, mensen met Spaans bloed maar geboren in de nieuwe wereld) discrimineerde in zijn winkel. Dat incident wordt ‘El Florero de Llorente’ genoemd (Llorente’s bloemenvaas). Die dag werd Santa Fe onafhankelijk, en 5 jaren geleid door Creoolse leiders. Uiteindelijk waren de Creoolse leiders vooral in hun eigen rechten geïnteresseerd.

Die 5 jaren onder Creoolse leiding wordt ook wel de ‘Patria Boba’, domme vaderland, genoemd. Na 5 jaar kwamen de Spanjaarden terug om Colombia te heroveren. In 1819 kwam Simon Bolívar aan in de Colombiaanse departement Boyaca en versloeg de Spanjaarden. Sindsdien is Bogotá een vredige kleine stad gebleven. Dit slechts tot de jaren 40 van de 20e eeuw.
Het gebied van de stad en omliggende gemeenten werden op 17 december 1954 samengevoegd in een speciale administratieve eenheid “Distrito Especial de Bogotá”. Op 9 april 1948 werd de leider van de liberale partij genaamd Gaitán vermoord in de centrum van Bogotá, dat veroorzaakte rellen onder de liberale bevolking die de conservatieve regering omver probeerden te werpen. Bogotá was in vlammen en op de straat lagen honderden doden.

In heel Colombia was er een explosie van geweld tussen liberalen en conservatieven, wat vele vluchtelingen als gevolgd had die naar grote steden gingen waaronder Bogotá. In 1946 had Bogotá 485.000 inwoners, nu is dat gegroeid naar rond de 8.000.000. Sindsdien is Bogotá flink veranderd en de wat eerste een prachtige, deftige centrum werd levensgevaarlijk. Sinds de jaren 80 is de Candelaria gedeelte van de centrum opgeknapt, beveiligd, zeer toegankelijk en erg populair onder toeristen.

Colombia in 2004

Tot zover de geschiedenis van Colombia in een notendop. Colombia is met een bevolkingsgrootte van 47.500.000 het derde land van Zuid-Amerika. Colombia is na jarenlang verstrengeld te hebben gezeten in een web van ellende, schade en schande nu eindelijk sinds 2002 aan het opkrabbelen. In 2004 waren hier al hele duidelijke en positieve signalen van te zien.

Een belangrijke ‘game changer’ hierin was de toenmalig president Alváro Uribe. Hij begon met het schoonvegen van de straten van Bogotá in 2002. Dit ging echter niet zonder slag of stoot. Er vielen veel doden en gewonden door acties van de FARC. Uribe bleef zijn harde hand doorvoeren door het gehele land en er kwam meer ‘blauw op straat’.

Langzaam vanaf 2004 druppelde het voorzichtig weer toeristen naar Colombia. Met name Cartagena en het koffiegebied bleken erg populair bij vooral Amerikanen. Daar waar het volk eerst niets moest hebben van de arrogante Amerikanen, drukte President Uribe het volk van Colombia op het hart dat Colombia de toeristische inkomsten goed konden gebruiken en dat elke toerist goed behandelt dient te worden.

Iedereen aan het werk

Uribe zorgde direct voor meer werk. Hij begon de straten en gebieden rondom Bogotá op te knappen. Iedereen liet hij meehelpen. Bijvoorbeeld in de levensgevaarlijke wijk Cartuche (Spaans: Kogel) liet hij zwervers en kleine criminelen meehelpen in ruil voor onderdak, kleding en voeding. Dit soort kleinschalige projecten wierp zijn vruchten af.

Colombia in ontwikkeling

Vandaag is Colombia zeer in ontwikkeling en is niet meer het ‘lelijke eendje’ van Zuid-Amerika. Ook de toeristen weten Colombia steeds meer te vinden. Vliegmaatschappijen vliegen af en aan. Naast dat de KLM vanaf eind maart direct gaat vliegen op Bogotá en Cali, heeft ook Iberia aangegeven te gaan vliegen op Bogotá, ook heeft Avianca aangegeven vanaf juli 2015 een aantal keren op Londen te vliegen. Dus mensen let op: Colombia komt eraan!

Kunnen we binnenkort ook de FARC rekenen tot de geschiedenis van Colombia?

Hopelijk wel. Er zijn ondertussen 3 jaren van moeizaam onderhandelen voorbij gegaan. Ondertussen zijn de voorwaarden van beide partijen bekend. Hier is in Havanna lang aan geschaafd en worden nu onder het toezicht van een speciaal VN-comité uitgevoerd. Het streven van de Colombiaanse regering is om in maart het definitieve vredesakkoord te ondertekenen. Dit zal tot vreugde leiden bij de Colombiaanse bevolking. Deze is ‘moe’ van al het zinloze geweld van onder andere de FARC sinds 1964. Het is wenselijk dat het land nu rust krijgt en het definitief afrekent met de uiterst geweldadige geschiedenis die het had.

Wil je iets toevoegen aan de geschiedenis van Colombia? Stuur dan gerust een bericht.

Like ons op Facebook!