Álvaro Uribe

by Colombiaans.nl
Álvaro Uribe

Álvaro Uribe Vélez is geboren op 4 juli 1952 in de stad van de eeuwige lente Medellín. Hij is een politicus en was president van 2002 tot 2010. Zijn cijfers op de middelbare school waren zo hoog dat hij geen eind-examen hoeft af te leggen. Hierdoor verwierf hij direct een beurs voor de universiteit.

Hij behaalde het universitaire graad in het recht en politieke wetenschap in 1977. Daarna haalde hij zijn postdoctorale graad bestuurskunde aan Harvard University in 1993.

Carrière

Sinds dat hij begon met werken is hij altijd in dienst geweest van de overheid. In ’76 werd hij hoofd van het vastgoedbureau van de afdeling publieke werken van Medellín. Hierna werd hij secretaris-generaal van Ministerie Werkgelegenheid, hoofd van het departement van burgerluchtvaart, burgemeester en raadslid van Medellín en senator. In ’95 werd het dan echt serieus toen Uribe werd verkozen als gouverneur van Antioquia. Zijn missie was het verminderen van personeel van dit departement, betere scholing, en gezondheidszorg voor de armen.

Daarnaast was hij betrokken bij het opzetten van diverse projecten ten aanzien van trainingen voor het doen van vreedzame onderhandelingen bij conflicten. In 1997 waren er ongeveer 83000 mensen opgeleid binnen dit project en daalde het ontvoering cijfer met maar liefst 60% (!). Het oprichten van burgermilities voor zelfs bescherming zag er minder positief uit omdat juist daaruit meer paramilitaire groeperingen ontstonden.

alvaro uribe

Presidentschap

Hij is van oudsher een lid van de Liberale Partij, maar Uribe deed eigenlijk mee als onafhankelijke partij aan de presidentsverkiezing van 2002. Hij won de verkiezing met absolute meerderheid door zijn belofte aan de Colombianen dat hij het geweld met harde hand zou terugdringen. De vorige president, Andrés Pastrana had veelvuldig dialoog gevoerd met de FARC maar nooit iets bereikt. Uribe was klaar met dialoog en wist dat het tijd was om de mouwen op te stropen en hard in te gaan tegen de FARC.

alvaro uribe

Inauguratie

Zijn tegenstanders wisten bij deze uitspraken en belofte precies waar zij aan toe waren en namen Uribe direct zeer serieus. Bij de dag van de inauguratie werd het presidentiële paleis beschoten. Daarnaast werden er bomaanslagen gepleegd rond het paleis. Die dag kwamen 21 mensen om het leven. Uribe was gewend aan het geweld om het heen. Zowel tijdens als na zijn presidentscampagnes werden er meerdere aanslagen op hem gepleegd.

Motivatie voor de strijd tegen de FARC

Álvaro Uribe heeft zich altijd hard opgesteld tegen de FARC. Sommigen vinden het zelfs te hard, omdat hij iedere actie van Uribe, nogal eens een reactie van de FARC volgde. Echter, hij koesterde ook wrok tegen de FARC omdat het zij waren, die zijn vader in 1983 om het leven brachten. Bij een mislukte ontvoering vermoordde de FARC zijn vader.

Doodsbedreiging Burgemeesters

Toen de FARC lucht kreeg dat Uribe inderdaad werd verkozen geboden zij iedere burgemeester op te laten stappen. Wanneer de burgermeesters niet uit zichzelf ontslag zouden nemen zouden de FARC iedere burgemeester doden. Maar liefst 150 burgemeesters besloten om ontslag te nemen.

Het eerste succes duurt lang

Het eerste succes diende zich pas aan in 2003. Nadat eind 2002 de AUC (Autodefensas Unidas de Colombia) een staakt-het-vuren had afgekondigd werd een half jaar later een ontwapeningsovereenkomst gesloten. Dat was zeer gunstig en een goed begin. Hierop volgde een aantal zeer moeizame onderhandelingen, omdat het AUC uit nogal wat ‘eigen winkeltjes’ bestaat.

In 2005 leverde 20.000 AUC-strijders hun wapens in. De strijders kregen een beperkte straf voor hun gruweldaden van 8 jaar. Eind 2005 was het de beurt aan het kleinere ELN om te onderhandelen. Het vredesoverleg vond plaats in Cuba. Het aantal ELN-strijders waren toen al teruggelopen naar 3.500. Deze succesjes vormden een belangrijke basis voor de ontwapening van de FARC, dat vanaf het begin niet tot onderhandeling bereid was.

uribe colombiaans.nl

Arrestatie leider FARC

Ricardo ‘Trinidad’ Palmera Pineda, één van de belangrijkste leiders van de FARC, wordt begin 2004 gearresteerd. In Caracas wordt in december 2004 FARC-leider Rodrigo Granda ontvoerd en naar Colombia gebracht.

Dit leidde tot een diplomatieke rel tussen Venezuela en Colombia. Eind 2004 mocht Colombia mooie cijfers bijschrijven als het om ontvoeringen gaat. In december 2004 bleek het aantal ontvoeringen te zijn gedaald met 40%.

uribe colombiaans.nl

Stijging economisch voorspoed

Langzamerhand begon de economie weer tekenen van herstel te geven. Door het beleid van Uribe werd Colombia duidelijk macro-economisch stabieler. Er werd in 2004 een economische groei van 4% gerealiseerd en veel buitenlandse bedrijven investeerden in Colombia. Aan het einde van zijn eerste termijn waren de defensie-uitgaven verdubbeld en waren er op die manier 25% meer soldaten en agenten op straat.

Het aantal moorden was in 2006 zelfs teruggedrongen met 43% ten opzichten van het jaar 2002. Ook het aantal losgeld-ontvoeringen namen af met maar liefst 82%. Alleen de cocaïneproductie nam niet af, dit ondanks grootschalige opruimingen en verdelgingen.

Het tweede termijn

Het behaalde succes in het verleden boden voor Uribe een garantie in de toekomst want in mei 2006 werd hij wederom met ruime meerderheid verkozen. Hiervoor moest echter nog wel even de grondwet worden gewijzigd, omdat het grondwettelijk niet was toegestaan om twee termijnen president te zijn. Álvaro Uribe populariteit nam toe door de bevrijding van Íngrid Betancourt.

Het was echter niet alleen goud dat blonk, want Colombia was een land in opbouw en bleef desondanks deze successen een gewelddadig land met hier en daar corrupte mensen op belangrijke posities. Personen in het leger, parlementsleden, en regeringsafgevaardigden hebben soms banden met de lokale maffia en paramilitaire organisaties.

In 2008 liepen er 54 parlementariërs en senatoren diverse gerechtelijke onderzoeken. Ondertussen waren er al 32 parlementsleden en senatoren veroordeeld tot gevangenisstraffen. Ook Uribe werd beschuldig dat hij contacten zou hebben met de drugsmaffia en banden zou hebben gehad met extreemrechtse paramilitairen. Deze beschuldigingen ontkent hij uiteraard steevast.

De FARC krijgt rake klappen

Nadat Hugo Chávez twee gijzelaars waaronder Clara Rojas vrijkreeg drong het Colombiaanse leger stiekem buurland Ecuador binnen en doodde de tweede man van de FARC. Bij de inval maakte zij computers met diverse essentiele informatie buit. Die stiekeme inval leidde weer tot een conflict tussen Colombia en buurmannen Ecuador en Venezuela, maar leidde in eigen land tot louter bijval. Op 26 maart stierf topman Manuel ‘Tirofijo’ Marulanda aan een natuurlijke dood. Steeds meer leiders en topmensen van de FARC werden opgepakt of vermoord en de FARC kreeg rake klappen te verduren.
Ook Nelly ‘Karina’ Ávila Moreno, die door Uribe als kwade pier goldt, voor de dood op zijn vader wordt vermoord. De grootste tegenslag voor de FARC was toen Operación Jaque werd uitgevoerd. Bij deze undercover operatie werden onder meer Betancourt samen met 14 andere zonder slag of stoot bevrijdt en met een helikopter in veiligheid gebracht. Uribe moest alleen wel even zijn verontschuldigingen aanbieden aan het Rode Kruis door het overmatig gebruik van hun naam en logo tijdens deze missie. De populariteit van Uribe reikte letterlijk Sky High.

alvaro uribe colombiaans.nl

Militaire vestiging door het leger van Verenigde Staten

Eind oktober 2009 tekende Colombia met de V.S. een akkoord om minstens 7 Amerikaanse militaire bassisen in Colombia te laten inrichten. Deze basissen / kampen zouden worden gebruikt in de strijd tegen drugshandel en guerrillagroeperingen.

Chávez reageerde door meer troepen naar het grensgebied met Colombia te sturen omdat hij bang was dat de V.S. Venezuela zou aanvallen vanuit Colombia. Colombia besloot daarop eveneens zijn leger te versterken aan de grens.

alvaro uribe colombiaans.nl

Derde termijn?

Het tweede termijn Uribe zou in 2010 aflopen. Het Colombiaanse senaat stelde echter een referendum om Uribe ook nog een derde termijn te laten regeren. In ieder geval om verkiesbaar te stellen.

Het Constitutionele Hof in Colombia sprak zich echter uit tegen een referendum en de partij van Uribe stelde daarom Juan Manuel Santos aan als presidentskandidaat.

Slot

We mogen constateren dat door Álvaro Uribe Velez Colombia sinds hele hele lange tijd veiliger is geworden. Bewoonde gebieden worden doorgaans gecontroleerd door het leger. Meer dan 31.000 paramilitairen legden hun wapens neer, alsmede 20.000 guerrillastrijders die de FARC verlieten. Het aantal criminele moorden halveerde. Er vond een recordgroei van de economie plaats.

De conservatieven vinden dat hij de FARC goed heeft aangepakt door niet meer in dialoog, maar tot actie over te gaan. De veiligheid is duidelijk verbeterd, zeker op de wegen. De liberalen echter, hebben het extreme denkbeeld dat hij paramilitair was voordat hij de politiek inging. Dit omdat hij nogal eens schijnt samen te werken met de paramilitairen tegen de FARC. Daarnaast schijnt hij betrokken te zijn bij de limpiezas sociales.

Colombia was daarnaast ook niet langer meer de grootste cocaïneproducent ter wereld. Dit zijn allemaal mooie successen. Echter stijgde het aantal binnenlandse vluchtelingen. En de kloof tussen arm en rijk groeide en er vinden nog steeds schendingen van mensenrechten plaats in sommige gebieden.

Bekijk ook de pagina van huidige president Juan Manuel Santos