Site pictogram Colombiaans.nl

Nederlander in Colombia 5: Daniel

globalsoccershop

In de rubriek Nederlander in Colombia spreken we met Nederlanders die naar Colombia zijn gegaan of terecht zijn gekomen en die daar hun “pan” verdienen. We spreken hun over hun werk, passies, nieuwe leefomgeving en kijk op Colombia. Vandaag spreken we met Daniel Benneker uit Pereira.

Wat is jouw naam en woonplaats?
Mijn naam is Daniel bennekers en ben woonachtig in Pereira.

Wat doe je om jouw “pan” te verdienen?
Sinds 2012 hebben mijn Colombiaanse vrouw en ik een hostel in Pereira genaamd ‘Kolibri’. We zijn met de Kolibri begonnen in november 2012. We hebben het gebouw gekocht, opgeknapt en dient nu als hostel. Op dit moment ben ik even in Nederland om mijn familie te zien en hier en daar wat bij te klussen als ICT’er. Mijn vrouw is op dit moment nog in Colombia maar komt begin december naar Nederland.

Kun je eens wat meer vertellen over het begin van jouw avontuur in het toerisme?

Van origine zat ik niet in het toerisme. Ik ben software-ontwikkelaar. Soms in loondienst, maar ook voor mezelf als freelancer. De stap om met mijn vrouw een hostel te beginnen was daarom ook best spannend. Met het hostel gaat het goed, steeds beter eigenlijk. Je merkt dat het toerisme in Colombia op gang komt. We hebben dan ook veel tijd, energie en moeite in het gebouw gestoken om het te maken tot wat het nu is.
Het aankoopproces verliep best pittig. Het was aan het begin wel lastig om uit te leggen dat ik als buitenlander samen met mijn vrouw ‘iets’ wilde kopen op hypotheekvoorwaarde. Dit met de reden dat als je in Colombia wilt kunnen lenen, je een credithistorie moet hebben. Dat had ik natuurlijk niet, dus was even lastig. Dankzij een vriendin van ons die manager was van een bank werd dit wat makkelijker. Door haar hulp hebben we uiteindelijk een lening gekregen.

Wanneer ben je voor het eerst in Colombia terecht gekomen?
In 2011 ben ik voor het eerst in Colombia geweest. Gewoon lekker op vakantie. Tijdens mijn vakantie nam ik deel aan een activiteit van een Duits bedrijfje dat tours organiseert. Ik ontmoette Alexa die bij dat bedrijfje werkzaam was. We gingen samen op ‘tour’ en het klikte. Na mijn vakantie ging ik terug naar Nederland, maar het bleef kriebelen om terug te keren. Na een maand of 5 zei ik tegen mijn baas: ‘Ik wil graag terug naar Colombia, kunnen we iets regelen?’. De baas stemde in met een “werk-op-afstand-constructie” en we zouden wel even zien hoe het allemaal gaat verlopen. Ik heb vervolgens nog anderhalf jaar gewerkt bij dat bedrijf.

Hoe heb je de Colombiaans-Spaanse taal machtig kunnen maken?
Nou, dat was ook best pittig. In het koffiegebied spreken ze Paisa. Ik sprak in het begin helemaal geen Spaans, maar Alexa kan erg goed Engels. Ik had dan wel in het begin Alexa die me kon helpen, haha. Maar heel veel geduld en tijd had ze nou ook weer niet met mijn taalgebrek, dus moest vooral veel zelf doen. Proberen met locals in gesprek te gaan en online woorden opzoeken. Veel televisie kijken. De foute soaps hier dienen dan als goed hulpmiddel. Na een jaar kon ik een goed gesprek voeren en nu gaat het ondertussen vlekkeloos.

Waarom Colombia?
Vanwege de liefde natuurlijk! Daarnaast ben ik een groot liefhebber van de natuur. Pereira ligt in het koffiegebied, de mensen zijn er erg vriendelijk, het is mooi weer, dus wat wil je nog meer?

Wat waren de verwachtingen en / of vooroordelen toen je naar Colombia ging.

De berichten die ik las vooraf waren niet heel positief. De waarschuwingen vlogen je om de oren. Voordat ik naar Colombia reisde was ik al eens anderhalve week in Panama geweest en daar waarschuwde mensen mij ook voor. Maar het voordeel is dat ik totaal niet bang ben aangelegd. Ik wilde het gewoon graag met eigen ogen bekijken en probeerde gewoon mijn reisdroom waar te maken. Ik ging er echt voor en werd hiervoor uiteindelijk beloond met een GE-WEL-DIG land. Ik merkte heel weinig tot niets van de problemen die het land op dat moment had. Terwijl deze er heus wel waren natuurlijk.
Want vergis je niet, echte armoede is hier aanwezig. Maar ik heb me nooit onveilig gevoeld. Ik woon ondertussen al 4 jaar in Pereira en nooit direct te maken gehad met criminaliteit. Als je als toerist Colombia niet kent, kan men je aardig bang maken. Maar de realiteit is echt anders. Ik hoor natuurlijk ook weleens andere verhalen in mijn ‘Colombiaanse’ omgeving en netwerk, maar heb weleens begrepen dat het in andere landen ten grootte van Colombia de misdaadcijfers ernstiger zijn.

Hoe reageerden jouw naasten op jouw emigratie?
Nuchter. Mijn ouders waren relatief nuchter over mijn vertrek. Mijn ouders dachten niet dat ik voor zolang weg zou blijven. Ze dachten dat ik spoedig weer terug zou keren in Nederland. Maar mijn verblijf duurde langer dan ze gedacht hadden. Ik merkte natuurlijk wel dat ze met mistte en af en toe een bezoekje wilden doen. Ze hebben me echter nooit tegengehouden of bang gemaakt en ik mocht in dat opzicht doen wat ik wilde. Met andere woorden: ‘kijk maar hoe het loopt’.


Wat trok je aan in Colombia?
Ik hou van extreme sporten zoals mountainbiken. En in Pereira en sowieso Colombia kun je dat goed doen. In de buurt maakten we met een potje voetbal al vrij snel vrienden. Het eten trok me ook erg aan. De mensen zeggen hier dat het eten ‘basic’ is, maar daar hou ik juist van. Ik vind het eten erg lekker, zeker als mijn schoonmoeder kookt. Onze chef van het hostel is ook een erg goede kok. Wat me daarnaast opviel en erg aantrok is de vriendelijkheid van de mensen. Zij lieten me thuisvoelen en men doet hier echt moeite voor je. Ik voelde me daardoor snel op mijn gemak en veilig.

Hoe reageert men op jou als buitenlander?
De mensen waren nieuwsgierig. Gelukkig wordt dit minder omdat vanwege de toeristen die hier komen. Wat Colombianen leuk vinden aan toeristen om te vragen is, waarom men voor Colombia kiest. Toen ik pas hier was vroeg men mij wat ik vond van het eten, de vrouwen en de feesten. En of ik eigenlijk aguardiente lust.

Heb je al veel kunnen zien van Colombia?
Jawel, maar niet zoveel als ik zou willen, want Colombia is zo verschrikkelijk groot. Wat mij tegenviel was Cartagena, dat soms onveiliger voelt, er is prostitutie, en het ruikt er soms raar, maar begreep dat dit soms een bepaalde periode zo is. De architectuur van Cartagena is wel erg mooi. Wat ik erg mooi vond is Santa Marta en omgeving. Tayrona Park is erg mooi. La Guarijra is mijn mooiste ervaring geweest. In 2012 waren we daar de enige toeristen. Villa de Leyva vond ik prachtig. Cali’s Afro-Colombiaanse Petronio festival vond ik ook een beleving. En la Barra (ligt bij Buenaventura) vond ik ook fantastisch.

Heb je contact met andere Nederlanders in Colombia?

Ik heb contact met een aantal Nederlanders. Met mensen die in het hostel woonde. Ik heb ook een kennis die in het dorpje Salento woont dat hier in de buurt ligt. Die kennis heeft ook een hostel daar dat de naam “Tralala” draagt. Nederlanders vinden het fantastisch in Colombia. We horen veel verhalen van mensen die Zuid Amerika willen zien, maar niet verder komen dan Colombia of er langer blijven hangen omdat het het leukste en mooiste land is.
Daarnaast houdt de vriendelijkheid van de Colombianen de reizigers ook in Colombia. Dat resulteert regelmatig in hele enthousiaste reizigers die bij wijze van spreken ‘niet meer uit het hostel zijn te slaan’. Gewoon omdat ze het zo leuk vinden om in Pereira en Colombia te zijn en genieten van alles wat het land te bieden heeft.

Wat krijg je mee van de lokale politiek in Colombia?
Ja absoluut, er zijn pas verkiezingen geweest voor gemeenteraden in heel Colombia. In het verleden hoorde ik alleen maar negatieve geluiden. Nu, eigenlijk alleen maar positieve geluiden. Ze maakten vroeger grapjes over de corruptie. Dit omdat kandidaten nog weleens wonnen met allerlei trucjes, maar daarvan is tegenwoordig geen sprake meer. Voor onze regio heeft er zojuist een jonge vent die verkiezingen gewonnen. Hij heeft vooruitstrevende ideeën en lijkt me eerlijk.

Wat krijg je verder mee of wat valt er op aan de actualiteiten en politiek en wat vind je hiervan?

Nou, ik ergerde me vooral, als het gaat om lokale politiek. Ik ergerde me aan het feit dat in Pereira de burgemeester en wethouders eigenlijk nagenoeg niets deden. Ik stoor me dan bijvoorbeeld aan het centrum dat stampvol staat met auto’s. De nieuwe burgemeester wil dit direct aanpakken, maar het schijnt dan men die wegen niet wilden sluiten omdat men goede contacten met de oliemaatschappijen heeft. Daarnaast is een positieve vooruitgang de verloop van het vredesproces. Zeker met het oog op toerisme, dat natuurlijk weer interessant is voor ons.
Want het toerisme trekt behoorlijk aan en groeit elk jaar weer harder dan waar ook ter wereld. Hierdoor ontstaat er minder werkloosheid en armoede in Pereira. Uiteraard hoor je altijd negatieve geluiden dat er dingen alsnog niet kloppen aan dat akkoord, maar men wil vooral dat er nu eens een einde komt aan het geweld. Het blijft echter wel een gevoelig onderwerp. Hoe dan ook, het is voor iedereen het beste als het vredesakkoord zo spoedig mogelijk wordt ondertekend, want anders wordt Colombia er niet beter van.

Wat vind je van Colombia’s cultuur en natuur?
De natuur is geweldig. Je vindt hier allerlei diersoorten die je in Nederland niet zult aantreffen. Mijn broertje is hier op bezoek geweest en we hebben toen een stevige wandeling door de bergen gemaakt. Tijdens deze tocht zagen we condors! Je ziet tijdens de wandeltocht de vegetatie veranderen. Er zijn ontzettend veel vogelsoorten, er is woestijn, amazone, strand en zoveel andere natuur- en diersoorten. Wat ik graag nog zou willen bezoeken is de echte amazone.

Als je praat over de cultuur van Colombia is deze ook geweldig. Ik begin nu salsa te leren, dus dan worden salsafeesten vanzelf ook leuker. Wat me verder opvalt is dat vriendschappen hechter zijn in Colombia. De mensen betrekken je sneller bij iets en bieden je snel wat te drinken aan en willen je het altijd naar je zin maken. Daarnaast ben ik natuurlijk blij dat ik goed met mijn schoonouders kan opschieten.
Heb je een favoriet gerecht of drankje?
Jazeker, al moet ik toegeven dat ik Aguardiente niet zo lekker vind. Ik hou meer van rum. Daarnaast vind ik de bieren hier erg goed. Ik hou van Club Colombia en van de speciaalbieren van de Bogotá Beer Company. Qua eten hou ik van Bandeja Paisa en Sancocho.. zolang mijn schoonmoeder het maar maakt.

Wat mis je aan Nederland?
Mijn familie, maar da’s logisch. Ook wel het eten, zoals boerenkool. Soms kan het warm worden in Pereira, en dan mis ik een dagje winter. Ik hou eigenlijk ook wel van wintersport. Later in het jaar ga ik wintersporten. Als laatste mis ik soms de organisatie van verschillende zaken. In Colombia zijn veel zaken ongeorganiseerd, dat heeft soms best zijn charme. Maar als ik in Nederland ben ervaar ik hoe goed daar verschillende dingen zijn georganiseerd.

Geen heimwee?
Nee, heimwee niet, maar soms wil ik weleens terug naar Nederland voor een wat langere tijd in verband om verscheidene redenen. Omdat ik als software-ontwikkelaar redelijk snel een klus op kan pakken, kan ik dan iets bijverdienen en weer terugkeren naar Colombia. Dat is het voordeel.

Daniel en Alexa zijn eigenaar van Hostel Kolibri in Pereira.
foto’s: Daniel Benneker Kolibri

Meer Nederlanders in Colombia

Volg ons op social media!

Wil je niets missen? Krijg jij geen genoeg van Colombia? Volg ons dan via onderstaande kanalen. Wil je als eerste een notificatie op jouw telefoon krijgen? Stuur ons dan een bericht en jouw nummer wordt toegevoegd aan onze database.





* Met het doorgeven van jouw nummer ga je akkoord dat we je gratis berichten via Whatsapp sturen die te maken hebben met Colombiaans.nl en onze diensten.

Mobiele versie afsluiten