Gisteren arriveerde president Santos in Havana om het akkoord te tekenen tussen guerrilla-beweging FARC en de regering van Colombia. Beide partijen werden het eens over een definitief staakt-het-vuren.
Het was een mooi gezicht. Beide partijen lijken het meer te menen dan de beelden die in september vorig jaar de wereld overgingen waar Santos en Londoño elkaar een handdruk gaven als een boer met kiespijn. Gisteren hebben deze beide partijen onder het toeziend oog van Cuba’s president, Raul Castro, VN-Chef Ban Ki-Moon en de president van Bolivia hun handtekening gezet onder een voorlopig vredesakkoord.
Details vredesakkoord
Langzaam lekken er ondertussen steeds meer details uit over het vredesakkoord. De bemiddelende landen hebben al laten vallen dat de FARC en de regering de wapens binnen een half jaar neerleggen na het slot van het vredesproces, wanneer het definitieve “totale” vredesakkoord wordt ondertekend.
Overdracht wapens FARC aan VN
De VN is vanaf 2012 al betrokken bij het vredesproces tussen de regering van Colombia en de FARC. De bedoeling is, is dat de VN de wapens van de FARC officieel in beslag zal nemen. Daarnaast zal de VN toezicht houden op het staat-het-vuren-akkoord.
Zowel de FARC en Santos zijn erg verheugt met dit nieuws. Santos liet woensdagavond via Twitter de volgende boodschap weten: “De vrede in Colombia is dichtbij en is een droom die nu werkelijkheid begint te worden”. Ook Tanja Nijmeijer zei via Twitter: “Dit is het begin van een nieuw hoofdstuk voor Colombia”. Nijmeijer maakt sinds 2012 officieel deel uit van de vredesdelegatie. Nijmeijer sloot zich veertien jaar geleden aan bij de FARC en pleegde diverse aanslagen voor de guerrilla-beweging.
Welk gevaar dreigt nu?
Dat het definitieve vredesakkoord deze zomer getekend zal worden lijkt een feit. Zowel in Nederland, het buitenland en Colombia blijft men kritisch. Want vooral in de plattelandsgebieden in Colombia verliest men met dit verdrag hun bescherming. Wie beschermt hen dan? Daarnaast zijn andere organisaties waar de regering het druk mee zal krijgen. De ELN bijvoorbeeld. Deze eveneens linkse beweging is nog altijd in oorlog met de regering van Colombia.
En zal de Urabeños gaan groeien? Of versplinteren de FARC-strijders zich in kleine terreurorganisaties? Dat zijn allemaal vragen die min of meer open staan. Neemt niet weg dat dit alvast een heel goed begin is en waar Colombia op voort kan borduren. Deze historische gebeurtenis zal de deuren naar investeringen van het buitenland wagenwijd open zetten. Een nieuw Colombia dient zich aan. Het moet en het wordt tijd.